معنی خانه لانه - جستجوی لغت در جدول جو

قید تکرار:
اندک اندک بهم شود بسیار
دانه دانه است غله در انبار.
سعدی.
، یک یک. یکی یکی. مجزی به افراد جدا از یکدیگر: محبب، حبه حبه:
در پلۀ ترازوی اعمال عمرما
طاعات دانه دانه و عصیان تنگ تنگ.
سوزنی.
تیغ حصرم رنگ و بر وی دانه دانه چون عنب
پخت گردون زان عنب نقل و ز حصرم توتیا.
خاقانی

لغت نامه دهخدا

دانه گانه

(نَ / نِ نَ / نِ)

دانگانه. اسباب و کالا و متاع دنیوی باشد. (برهان). رجوع به دانگانه شود

لغت نامه دهخدا

خزانه خانه

(خِ / خَ نَ / نِ نَ / نِ)

خانه ای که در آن گنجینه نگهدارند. (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

خایه دانه

(یَ / یِ نَ / نِ)

قسمی مروارید بزرگ است که به بیضه ماند. (از الجماهر بیرونی ص 129)

لغت نامه دهخدا

خانه و لانه

(نَ / نِ وَ نَ / نِ)

خانه. منزلگه، آشیانه. لانه، خانه مرغهایی که بر دیوار و کوه باشد

لغت نامه دهخدا

خانه واده

(نَ / نِ دَ / دِ)

خانواده. (ناظم الاطباء). رجوع به خانواده شود

لغت نامه دهخدا

خانه خانه

(نَ / نِ / نَ / نِ)

تخلخل. متخلخل. سوراخ سوراخ. (ناظم الاطباء) ، بسیاربسیار. (آنندراج) :
ز گیسو نافه نافه مشک می بیخت
ز خنده خانه خانه قند میریخت.
نظامی.
با مظهری امروز بویرانۀ خویش
بودیم بفکر دل دیوانۀ خویش
ابر کرمی موج زد و پر کردیم
از مدح تو خانه خانه کاشانۀ خویش
حیاتی گیلانی (از آنندراج).
، حجره حجره. (ناظم الاطباء). با خانه های متعدد. چون: ’صفحۀ شطرنج و نرد خانه خانه است’، یعنی به اجزائی غالباً مربع و متساوی قسمت شده است، شطرنجی شکل، خانه بخانه:
شهرشهر و خانه خانه قصد کرد
نی رگش جنبید و نی رخ گشت زرد.
مولوی

لغت نامه دهخدا

خانه دان

(نَ / نِ)

خیل خانه. دودمان. خاندان. (ناظم الاطباء) : بزرجمهر اصیل بود و از خانه دان ملک و اندیشمندی انوشروان از وی بیشتر از این جهت بودی. (فارسنامۀابن بلخی ص 92)

لغت نامه دهخدا